Normalleşme sürecine girdiğimiz şu günlerde korana virüsünün hayatımızın bir parçası olduğunu kabullenmek ve bunu içselleştirmek çok çok önemli .
Daha önce tecrübe etmediğimiz pandemik salgın, yaşadığımız kısıtlamalar, sokağa çıkma yasakları ile yaşamayı öğrendik ama hala bunlara adapte olmakta zorlanıyoruz çünkü bu değişikliklere adapte olabilmemiz için, yani bunların artık yaşamımızın bir parçası haline gelebilmesi için biraz daha çaba sarf etmemiz gerekiyor sanırım.
Anlaşılan o ki korona virüs hayatımızda uzun yıllar kalacak gibi görünüyor. O zaman şöyle düşünelim mi? Kanser hastalığı , vb. bir çok hastalık, travma , trafik kazaları yaşamımızın bir parçası olup bazen sevdiklerimizi kaybettiğimiz acı veren durumlarsa artık korona virüsü de bu şekilde görüp hayatımızın akışına devam etmemiz gerekmiyor mu?
Nasıl ki;
Trafik kazalarından korunmak için trafik kurallarına uymamız ,yaşamak için bir önlemse. Korona virüs için el hijyeni, maske kullanımı, sosyal mesafeye uyum ve diğer genel hijyen önlemlerini eksiksiz uygulanmayı da bir önlem olarak görmemiz gerekiyor artık.
Çünkü, virüs yerleşik olarak hayatımızda yerini alacak ve kökünün kazınması yakın bir süreçte mümkün olmayacak maalesef
İnsanlık, tarihî boyunca doğası gereği hayatta kalmak için programlanmıştır. Her zorluğun üstesinden gelebilecek donanıma sahiptir. Onun için, kısıtlamaların en üst seviyede olduğu zamanların üstesinden gelebildik, şimdi yeni hayatımızın şekillenmeye başladığı normalleşme sürecine geçiş yapıyoruz. Bu normalleşmede eski hayatımız hemen geri dönmeyecek. Eski sosyal hayatımız, ev ve iş hayatımız, alışkanlıklarımız değişmek zorunda kalacak. Salgın tam anlamıyla kontrol altına alınana kadar, kendimizin ve çevremizdekilerin sağlığı güvence altına alınana kadar bir takım fedakarlıklar yapmak zorunda kalacağız. Yapıyoruz da...
Yapılacak değişiklikler yavaş yavaş hayatımıza yerleşecek, bu nedenle yaşayacağımız adaptasyon sorunu bu sürecin başında bizi zorlayacak ama zamanla bu sorunun üstesinden geleceğiz.
Yeni normallerimizi yaşamayı öğreneceğiz.