-Dinde zorlama,
-Dine girdikten sonra zorlama,
-Dine girmeye zorlama…
…
Din ve vicdan hürriyeti, Rahman Allah’tan kullarına ihsan, lütuf ve sorumluluk alanı olup kullarından Allah’ın istediği ihlas ve özgür iradeyle seçtiği bilinçli tercihlerin hayatın her alanına etkisidir.
Din ve vicdan hürriyeti hayatın her alanını etkileyen ve nüfuz eden bir paradigma bir külli sistemdir.
Din, Allah’ın rahman ve rahim isimlerinin, rahmetinin tecellisi olarak daveti herkese, kabulü kişilerin özgür iradesine bırakılan tercih serbestisinin sonuna kadar işletildiği bir alandır. Bu sebeplerle dinde, dine girmede, dinden çıkmada zorlama yoktur, yapılamaz.
Din ve vicdan hürriyeti, baskıyla, zorbalıkla tehdit edilemez. Kimse baskıyla, tehditle İslâm dinine girmeye zorlanamaz.
De ki: “Hakk Rabbinizdendir. (Allah’tan başkası, sizin için haklı ve hayırlı olacak dini ve düzeni bilemez ve gösteremez...) Artık (Hakk geldikten ve Kur’an’a davet edildikten sonra) isteyen iman etsin, isteyen inkâr etsin.
Kehf 29
Haşa kimse kimsenin İlah’ı olmaya çalışmamalı, din dayatmamalı, baskı yapmamalıdır.
Kâinatı ve insanı yaratan, yaşatan ve rızıklandıran Rahman Allah insanları din, iman, ibadet konusunda özgür bırakmış. Rahman Allah, dileyen iman, dileyen inkâr etsin deyip dinde herhangi bir zorlamaya kimsenin hakkı ve haddi olmadığını karara bağlamıştır.
Medeniyetimizde Fatih Sultan Mehmet'in fermanından bir kesitle “İnsanlara dinin ne, namazın var mı, oruç tutuyor musun gibi Allah'ın soracağı sorular sormayacaksınız! İnsanlara aç mısın, ne ihtiyacın var, bir sorunun var mı gibi kulun kula soracağı sorular soracaksınız...”Kulların birbirine karşı hak ve sorumluluklarını güzel bir şekilde ifade etmiştir.
Dinde (iman etmede/İslam'a girmede ve İslam'ı yaşamada) zorlama/dayatma yoktur. Artık doğru ile yanlış (hak ile batıl, iman ile küfür) birbirinden ayrılmıştır. Böylece, şeytani düzenlere (uymayı) reddedenler ve Allah'a inananlar, hiçbir zaman kopmayacak en sağlam bir kulpa/tutamağa yapışmıştır. Allah (her şeyi) hakkıyla işitendir, (her şeyi) hakkıyla bilendir.
Bakara 256
Dini kabul etmede zorlamanın olmadığını bildiren bu ayete rağmen savaş zoruyla insanlara dinin dayatılması düşünülemez. Dinden dönenler hakkında ölüm fermanı verilmesi kabul edilemez. Hak ile batıl birbirinden ayrılmışsa ki öyle olmuştur; özgür iradeleri ellerinde bulunan insanların ne yapacağına başkalarının karar vermesi doğru olmaz. Baskının ve zorlamanın olduğu yerde de özgür iradeden söz edilemez.
İslam’da aynı zamanda ibadet özgürlüğü vardır. Dileyen camiye, arzu eden kiliseye, isteyen havraya, uygun gören sinagoga ya da herhangi başka bir mabede gidebilir. Ya da bunların hiçbirine gitmeyebilir. Hac Sûresi’nin 22/40. âyetinde; Allah’ın isminin çokça anıldığı manastırlardan, kiliselerden, havralardan ve mescitlerden ve bunların korunmasından bahsediliyor. Kim îman etmiş ya da küfrü tercih etmişse kim yanlış yolu seçmiş ve bu yolda bulunmuşsa bunun hesabını verecek olan da kendisidir. Hiç kimsenin bir başkasına iman etme ve dine girme konusunda hesap sorma, baskı yapma, ceza verme gibi bir hakkı ve de yetkisi yoktur.
(Not: Ayetin yorumu Cemal Külünkoğlu Hoca’mın meal-tefsirinden alınmıştır.)
İslâm dini, samimi ve doğru bir inanç ile o doğrultuda yaşam tarzıdır. Onu böyle kabul etmek kişinin özgür seçimine bağlıdır. Çünkü Dinde zorlama yoktur. Hiç kimseye, herhangi bir dini kabul veya reddetme konusunda baskı yapılamaz. İnanç özgürlüğü baskı ve zorbalıkla sınırlandırılamaz. Ayrıca kimsenin Müslüman olma mecburiyeti yoktur. Allahu Teâla’nın hiç kimseye ve hiçbir şeye ihtiyacı yoktur. Gerçekler açıkça anlatılıp zihinler aydınlatıldıktan sonra, her insan kendi özgür iradesiyle bir tercihte bulunur ve bunun sorumluluğunu da yine kendisi taşır.
Selam, dua ve muhabbetlerimle…
A.Erkan FURKANOĞLU
01.11.2022
Manisa
YORUMLAR