Birbirimizi yok yere çok kasmışız, dolayısıyla çok gerginiz, bir türlü relaks olamıyoruz. Sürekli tedirginiz. Bu nedenle düşünce ve icad konusunda üretken olamıyoruz.
* Devlet milleti kasmış, germiş.
* Farklı ırklar birbirini kasmış, germiş.
* Farklı cemaatler birbirini kasmış, germiş.
* Akrabalar birbirlerini kasmış, germiş.
* Kocalar eşlerine eziyet etmiş.
* Ve dahası...
Kasıntı ve gerginlik diyorum ama siz yer yer zulüm anlayın.
Birbirimize tavırlarımız bu şekilde olunca bünyemiz sürekli güvenlik saikiyle hareket etmiş, kendimizi koruma güdüsüyle yani. Böyle olunca yer yer bizden olanların yaptığı haksızlıklara da göz yummuşuz. Birbirimizi öcü görmüşüz, göstermişler. Birbirimize çelme takmışız. Birbirimiz hakkında anti-propaganda yapmışız, yapmışlar. Hemen de inanmışız.
Geçmişten ders alabilirsek o zaman geçmişin bize bir faydası olur. Bizler birbirimizi kastıkça ve gerdikçe gücümüz azalıyor ve kendimizi geliştiremiyoruz. Böylece emperyalistlerin ağız suyunu daha da akıtmış oluyoruz. Müslümanlar toplumda güven tesis etmede öncü olmalı. Kapalı kutu içinde yaşamayı bırakmalı. İnsanlar arasında barış üreten, yapıcı bir unsur olmalı. İlahi bilinçten yoksun insanlar daha sıkıntılı oluyor. Onlara el uzatmalı. Komşusundan, mahallesinden, şehrinden başlamalı elbet.
Oysa ilahi bilinçle donanan insanlar daha geniş gönüllü ve daha sakin olur. Elbette zalime karşı da şedit olur. O da ilahi bilincin bir parçasıdır. Ama yine de içinde zalime karşı da olsa adalet duygusunu kaybetmez.
Tabi evvela en azından kendisine "müslüman" sıfatı veren gruplar birbirlerinin şerrinden emin olmalı. İddia düzeyinde kalmamalı bu etiket.
Hep birlikte ortak noktalarda buluşup insanca yaşamanın yollarını geliştirmeliyiz. Bu demek değil İslami duruşumuz flulaşsın, İslami ilkelerimizi yontalım, eritelim. Asla!
İnanın muhatabımıza güven vermenin en kestirme yolu nedir, biliyor musunuz? "Davamızda samimi ve kararlı olmak!" Muhatab, kararsız, ilkesiz, her an ne yapacağı belli olmayan kişilerden korkar.
Hasılı maddi ve manevi anlamda üretken olmamız için hem devlet bazında hem de toplum bazında güven hakim olmalı. Yakın tarih itibariyle toplum sürekli gergin halde idi. İnşaallah 21. yüzyıla daha güvenilir ve emin bir toplum olarak gireriz.
Unutmayalım; Bilim, sanat, edebiyat güvenin hakim olduğu toplumda gelişir, korkunun hakim olduğu toplumdan kaçar.
YORUMLAR