İnsanın iç dünyası, görünmez bir krallık gibidir. Bu krallığın ordusu düşünceler, kanunları değerler, hükümdarı ise iradedir. Fakat çoğu zaman bu taht, iradenin elinden alınıp "duygulara" teslim edilir. Böyle olunca insan, kendi ülkesinde sürgün yaşayan bir hükümdara dönüşür...
Duygular, yaratılışın bize verdiği en değerli armağanlardan biridir; çünkü onlar sayesinde hayatın renklerini görür, anlamları hissederiz ve her şey onlarla şekillenir. Ancak duygular, dizginlenmediğinde en asil ruhu bile esarete sürükleyebilir. Sevgi, aşk, tutku, şehvet, öfke, kin, intikam, kıskançlık… Hepsi doğru yerde bir rahmet, yanlış yerde bir felaket olabilir. Sorun, duyguların varlığında değil; duyguların yönetiminde iradenin devre dışı veya edilgen kalmasındadır.
Bugün insanlığın büyük bir kısmı, nefsin ve menfaatin çekim alanında, duygularının esiri olmuş durumda. Sevgi, menfaate; tutku, ihtiras ve şehvete; öfke, kine; cesaret, hoyratlığa dönüşüyor. Ve bu esaret, insanı Hz. İnsan olma yolundan uzaklaştırıyor bilâkis hedonist olma yoluna götürüyor.
Oysa asıl hürriyet, duygusuz olmak değil; duyguların seni değil, senin duygularını yönetmen demektir. Sevginle de, aşkınla da, öfkenle de, tutkunla da hükmedebilmek… Duygularını, kendi ilahi istikametine hizmet eden bir orduya dönüştürebilmek… İşte bu, gerçek olgunluktur. Bu dünya okulunun ana teması DUYGULARdır. Bu gerçeği çok iyi idrak ederek duygularımızı yönetmeyi bilmeliyiz... Aksi halde o duygu çukuruna düşersek ve çıkamazsak orada boğulup kalabiliriz...
Hz. İnsan olma yolunda duygular birer eşik kapısıdır. Onları fark etmek, anlamak, yönlendirmek ve kontrol altına almak; hamlıktan pişmişliğe, pişmişlikten olgunluğa geçişin şartıdır. Bu yolculukta cesaret, her türlü esarete karşı, yalnızca dış dünyaya değil, en çok kendi iç dünyana/bilinçaltına karşı gösterilir. Nefsini yenmek, zaaflarını aşmak, menfaatin zincirlerini kırmak… İşte bu, özgürlüğün en yüce hâlidir.
Hatırlayalım ki özgür insan başkasına değil, kendi öz'üne, hakikatine ve saflığına bağlı olandır. Duygularını terbiye eden kişi, iradesini tahta çıkarır. İradesi tahta çıkan ise hürriyetine kavuşur. Hürriyetine kavuşan ise artık bir kul değil, bir halife gibi yaşar; Hz. İnsan olma yolunda kemâle erer.
Y'ol'umuz her daim sev'gi'de buluşsun Can'lar...
Peri'han Taşdemir...
YORUMLAR