Bazı insanlar vardır… Dışarıdan bakıldığında sıradan görünürler. Ama yakından tanıdığında fark edersin ki; içlerinde devasa fırtınaları sessizce aşmış, geceyi sabırla delmiş, güçlü ve dingin bir ruh taşırlar. İşte biz, o kırılmayanlardanız. Bükülsek de kopmayan, dağılacak kadar yanan ama sonunda küllerinden doğanlarız. Rezilyans, işte bu yolculuğun adıdır.
Bu kelimenin kökü Latinceye, yani resilire’ye (re-salire) dayanır. Anlamı basitçe şudur: "Yeniden sıçramak." Yani yere düşsen de kalkabilmek, savrulsan da yönünü bulabilmek, parçalandığında bile özünü kaybetmemek, eğilip bükülsen de doğrulmaktır. Dil değişir ama hakikat baki kalır. Her kültür, bu dayanıklılığı başka bir adla anar. Biz ise buna sabır, tevekkül, iman, teslimiyet, dirayet, feraset deriz.
Kur’an bize bu ilkeyi en sade ve en derin haliyle öğretir:
"... Allah hiçbir nefsin gücünün yetmeyeceği yükü ona yüklemez."
(Bakara 286)
İşte bu ayet, ruhsal rezilyansın ilahi zeminidir. Biz bunu biliriz ve yük ağırlaştığında "neden ben?" demeyiz. Onun yerine, "Bunda da bir hikmet var..." deriz. Çünkü biliriz ki, Rabbimiz bizi kaldırabileceğimiz kadar sınar. Her sınavın içinde bir sır, her yaranın içinde bir nur gizlidir ki tam da bu bakış açısı o dayanıklılığı bize sağlar.
Kimi zaman bu dayanıklılığı sabrımızda buluruz. Kimi zaman bir annenin suskun gözlerinde, kimi zaman bir çocuğun inatla yeşeren tebessümün ve bir kadın veya erkeğin hayat mücadelesinde... Rezilyans; kayıplardan sonra sevgiyi yeniden sevebilmektir, ihanetten sonra güvene yeniden yer açabilmektir. Kırgınken dua edebilmek, yanarken bile hayır diyebilmektir.
Ve biz…
Yıkılmadan yeniden kurulanlardanız.
Sessizce ağlayıp sabah yine gülümseyenlerden ve kaldığımız yerden devam edebilenlerden, her şeye rağmen... Yıkılanı yeniden inşa edenlerden. Özüyle dimdik kalanlardanız.
Çünkü biz, “düşmeyi öğrenenlerden değil; düşüp de kalkmayı şeref ve görev bil'enlerdeniz.” Zira biz Ana'doluyuz; insanlığın ilk b/eşiğiyiz, Ejder Anka'yız...
Ve bizi ayakta tutan şey; dış dünyanın kudreti değil, iç âlemimizin sessiz teslimiyeti ve duasıdır.
Ruhun direnci, bedenin zırhından güçlüdür. Çünkü nefsin yükü ağırlaştığında, hatırla ki kalbin Rabbi çoktan oraya bir merhamet indirivermiştir...
Y'ol'umuz her daim sev'gi'de buluşsun Can'lar...
Peri'han Taşdemir...
...
..
.
YORUMLAR