Gençlerin hayatlarında çok önemli bir dönemi geride bıraktı. Bütün öğrencilere geçmiş olsun. Hepsini de tebrik ediyorum. İyi kötü bir dönem atlattılar ve hayatlarında çok önemli bir dönemi geride bıraktılar. Biri kazanacak, bir kısmı da haliyle kazanamayacak. Ama bu hiçbir şeyin sonu değil. Bu bir yarış gibi oldu son dönemlerde. Kazanan olduğu için kaybeden var. Bu yarışa çocukları biz sürüklüyoruz, özellikle kazanamadığında ailelerin tepkisi diğer sınavlar için, seneye girecekleri sınavlar için çok belirleyici oluyor. Çok sert tepkiler aldığı zaman çocuk daha stresli oluyor. Daha stresli önümüzdeki sene ne kadar çalışsa da ne kadar azmetse de o başarısını sınava yansıtamayabiliyor.”
“Kaygıyı arttırmamak için ailenin desteğine ihtiyaç var”
Ailelerin çocuklarına destekleyici bir tutum sergilemeleri gerekiyor. Ailelere tavsiyem, bunun bir son olmadığını, bu sınava her yıl girilebileceğini ve çocukların başarısının tek bir sınavla ölçülmemesi gerektiğini ama sistemin bu olduğu, buna mecbur kaldıkları için böyle bir yol izlediklerini, her koşulda çocuğun arkasında olacaklarını söylemeleri gerekir. Çocuk başarısını, bilgisini sınava yansıtması lazımdır. Bunun önündeki en büyük engellerden biri de sınav stresi. O kaygıyı arttırmamak için, hatta önüne geçmek için çocuğun ailenin desteğine fazlasıyla ihtiyacı var. O yüzden destekleyici bir tutum kazanmaları gerekiyor ki, bir sonraki sene tekrar başarılı olabilsinler.
"Çok yüksek beklentiler olmaması lazım”
Aileleri, çocuklarından beklentilerini çok yüksek tutmamaları yönünde uyarıyorum. Çocuğun ilk başta etrafında aile var. O yüzden çocuktan böyle çok yüksek beklentiler olmaması lazım. Çok yüksek beklentiler varsa bile bunun sezdirilmemesi gerekiyor. Çocuğun belli bir başarısı var. Bu çalıştıkça artacak. Bunun artmaması için hiçbir neden yok. Çocuk çalışmayabilir, o tür durumlarda yardım alınabilir. Ama bunun dışında çocuk çalışıyorsa, çalıştığı halde başarılı olamıyorsa burada bambaşka şeyler vardır. Bir çok şey duyuyoruz, testlerde çok iyi ama sınav günü olmadı, kendi çözdüğünde çok iyi ama sınava girdiğinde dershanede bile olsa onda başarılı olamıyor. Bu sınav kaygısıdır, değerlendirilme kaygısıdır. Ya kazanamasam gibi bir düşünce vardır bunlar çocuğu geri çeker engeller. Bilse bile gösteremez. Çalışmaya bir çocuğa dersiniz ki daha fazla çalışsın, ama çalıştığı halde gösterememek hem çocuk için kötü hem de çocuğun başarısını çok olumsuz etkiliyor. Mümkün olduğu kadar stresi azaltmak gerekiyor. Stresi azaltmak da kesinlikle sınavla olmaz, sadece sınav dediğimiz zaman bir seneni askıya al sınava hazırlanıyorsun her şeyi sonra yaparsın dediğimizde o sınavı biz onun kafasında o kadar büyütüyoruz ki, başka alternatif kalmıyor. Burada bir çok çocukla görüşüyoruz, sonraki sene girersin hayatın sonu değil dediğimizde, hayır hayatın sonu, sonraki sene giremem, başka bir alternatifim yok diyor. Ya hep ya hiç dediğinde ister istemez kaygısı çok yüksek oluyor. Bu da başarısını etkiliyor.
“Aileler anlayışlı olmalı”
Sınava hazırlanan gençlerin ailelerinin özgüveni düşürecek davranışlardan kaçınmaları gerekiyor.Özgüveni düşürecek davranışlardan kaçınmaları lazım. Nedir bu? Onları çok fazla eleştirmek, ya da başarısızlıklarını çok abartarak yüzlerine vurmak. Başarısız olduğunu çocuk kendisi de biliyor. Çocuk diyoruz ama yaşları da ilerlemiş insanlar. Liseye ,Üniversiteye gidecekler;bir çoğu ailelerinden ayrılacaklar, 4 – 5 yıl kendi ayakları üzerinde duracaklar. Bir çok şeyle yüzleşecekler. Çocuklara bunun bilincinde davranmak lazım. Onlar artık bir birey olma aşamasındalar. Meslek seçiyorlar, lise ve üniversite sınavlarının sonucunda. Bu bilinçle yaklaşmak lazım. Her şeyin sonu değil aileler de buna göre davranmalı. Bir çok tehdit duyuyoruz, bu sene kazanamazsan bir daha göndermeyeceğim. Tabi ki ailenin imkanı olmayabilir, o durumda tamam. Ama bir çok aile bunu bu sene halletsin diye düşünüp böyle diyor. Bu da çocuğa ekstradan yük bindiriyor. Bu durumda çocuk başarılı olacaksa bile geri çekilebiliyor. Ailelerin daha anlayışlı olmalı, destek olduklarını belirtecek şekilde davranmaları gerekiyor. Bir çok çocuk kazanamadığı takdirde ailesinin sevgisinin azalacağını düşünüyor. Bu çok olumsuz bir şey. Bir başarısı insanı var etmiyor ki, o bir birey olduğu için, sizin çocuğunuz olduğu için zaten değerli. Başarılı olsa da değerli, olmasa da değerli bunu arttıracak, azaltacak bir durum değil aslında. Ailelerin bunu ayırt etmesi gerekir. Çocuk bilmeli ben elimden geleni yapacağım ailem de benim arkamda olacak. Ben kazanırsam onlar mutlu olacak, ben kazanmazsam da benim yanımda olacaklar bana desteklerini devam ettirecekler. Bu hayatın sonu değil, bunu çocuğun bilmesi gerekiyor.
YORUMLAR