ASLA..........................................KEŞKE
Asla ile başlayan cümleler...
Bir süre sonra keşke ile biterler.
İnsan, “asla” dediği her şeyi zihninde yasaklı bir merkeze yerleştirir. Ne var ki zihin yasakla değil, odakla çalışır. Bir düşünceye ne kadar mesafe koymaya çalışırsak ve bunu düşünürsek, onu o kadar çok diri tutarız. "Asla yapmam, asla etmem, asla olmam!..." dediğimiz her şey, farkında olmadan bilinç merkezinde canlı kalır ve bir gün kendini yaşama taşıma ihtiyacı duyar... Bu yüzden insan, kaçındığı, sakındığı, hatta nefret ettiği bir hâlin içinde kendini bulduğunda şaşırır kalır. Oysa bu bir çelişki değil, zihinin doğal işleyişi ve sistemin kuralıdır.
“Asla”nın ardından gelen “keşke” ise yaşanan deneyimden çok, insanın kendine yönelttiği yargıyı daha da büyütür. Keşke, geçmişi değiştiremeyeceğini bile bile zihini oraya bağlamak, kendini suçluluk ve pişmanlıkla hırpalamaktır. Böylece kişi hem asla derken hem de keşke derken aynı düşük bilinç alanında kalır; kendi üzerine yürür, kendi iç dünyasını sertleştirir. Yaşanan olaydan çok, olay karşısında kurulan o iç diyalog insanı çok yıpratır ve yorar.
Bu iki uçta da ortak olan şey yargıdır. İnsan önce kendini tanımlar, sınırlar, etiketler; sonra bu etiket bozulduğunda kendini mahkûm eder. Oysa insanın olduğu yerde ihtimaller de vardır. İnsan her şeyi yapabilecek, her şeyi deneyimleyebilecek bir varlıktır. Bu hakikat inkâr edildiğinde, hayat öğretmek için deneyimi daha da görünür kılar, daha da sarsıcı bir biçimde önümüze koyar!...
İşte tam burada sağaltıcı olan şey, kontrolü artırmak ya da kendini bastırmak değildir; olanı olduğu hâliyle görebilme cesaretidir. Teslimiyet, pasiflik değil; insan olmanın doğasını kabul etmektir. Kendini ve başkalarını yargılamadan, yapılanları kalıcı davranış ve kimliklere dönüştürmeden, hayatı bir suçlama alanı değil bir öğrenme zemini olarak görebilen kişi, tekrar etme döngüsünden yavaş yavaş çıkar. Çünkü deneyim anlaşılmıştır.
İnsan yoluna, başkalarının hayatına takılmadan, kendini kıyaslamadan, sadece kendi farkındalığını derinleştirerek devam ettiğinde; “ASLA”ların yerini NİYET, “KEŞKE ”lerin yerini İDRAK alır. Ve HAYAT, yargı uçurumları arasında savrulan ve yıkıcı bir hikâye olmaktan çıkar; insanın kendini tanıdığı, yumuşadığı ve olgunlaştığı sahici bir yolculuğa dönüşür. Emin OL. Harekete geç.
Y'ol'umuz her daim sev'gi'de buluşsun Can'lar...
Peri'han Taşdemir...
...
..
.
YORUMLAR