Kültürel kodlar, insan bilincinin en derin katmanlarını şekillendirir. Üzerine ne kadar bilgi, eğitim ya da fark'ındalık inşa edilirse edilsin, o köklü kültürel kodlar bilginin zihnimizde işleniş biçimini belirleyen en güçlü etkendir. Bir insanın bilincini oluşturan şey aslında, farkında olmadan taşıdığı bu "yerleşik kültürdür". Düşünün; ortada bir hakikat bilgisi var ve bu hakikat Türkiye’nin doğusundan, batısından, kuzeyinden, güneyinden ya da İç Anadolu’dan birine sunuluyor. Aynı zekâ seviyesinde, aynı algı düzeyinde olsalar bile her biri o hakikati farklı anlayacak, farklı yorumlayacak, farklı bir bilinçle idrak edecektir. Çünkü her biri, o bilgiyi kendi kültürel süzgecinden geçirir.
Bu fark yalnızca düşün'sel değil, davranışsal düzeyde de kendini gösterir. Örneğin Batı erkeği duygularını ve düşüncelerini sağlıklı ve sağlam bir iletişimle ifade etmede, kadının güzelliğini, emeğini ve değerini dile getirmede daha rahat, nazik ve estetiktir. Oysa Doğu erkeği, aynı duygulara sahip olsa dahi, içinde yetiştiği kültürün kalıpları nedeniyle bunu kolaylıkla dile getiremez. Aynı durum giyim-kuşam, yaşam tarzı, kullanılan eşyalar ve hatta estetik tercihlerde bile geçerlidir. Bir kişi bir şeyin dinen ya da aklen mahsur olmadığını bilse bile, kültürel alışkanlıklar nedeniyle kendisini özgürce ifade etmekte zorlanabilir. Bu görünmeyen sınırlılıklar yalnızca dış dünyamızda değil, içsel, yani manevî âlemimizde de çok etkilidir.
İçinde yaşadığımız kültür, hakikati idrak etme, mânâyı kavrama ve ruhsal dönüşümü yaşama biçimimizi doğrudan etkiler. Her bir ruh, aslında kendi tekâmül yolculuğu için en uygun kültürel ortamda doğar. Bu nedenle “neden böyle bir toplumda, böyle bir kültürün içinde doğdum?” demek yerine, “nasıl oldu da bu kültürü kendi ruhsal kontratıma dahil ettim ve kendi dönüşümümü nasıl yaşarım?” diye sormak gerekir. Çünkü her ortam, bize dönüş'memiz gereken yönü gösterir. Bu fark'ındalıkla baktığımızda anlarız ki, kültürel kodlarımız bizi sınırlandırmak için değil, aşmamız ve yeni bir ben ol'mak için vardır. Artık bu yerleşik kalıpları dönüştürme, içsel kültürümüzü yeniden inşa etme, kendi öz hakikatimizle yeniden doğma vaktidir.
Haydi, Bismillah...
Y'ol'umuz her daim sev'gi'de buluşsun Can'lar...
Peri'han Taşdemir...
...
..
.
YORUMLAR