Bu geçici ve
kısa hayatta geleceğimizi aydınlatmak için çok çalışıyoruz. Soru şu;
beklediğimiz gelecek, gelecek mi? 35’lİ
veya 45’lı yaşlarındaki herhangi bir insana hayatlarından memnun olup
olmadıklarını sorun. Her gün hayatlarından gerçekten keyif alıp almadıklarını
izleyin. Verecekleri cevap çocuklarının gelecekleri ve kariyeri için
çalıştıkları olacaktır. Bu nedenle bugün kendileri hakkında fazla düşünecek
zamanları olmuyor. Çoğunlukla geleceğimizi şimdiki zaman pahasına hazırlarız ve
o’ gelecek asla gelmez… Hepimiz paranın önemini biliyoruz ve bu nedenle
geleceğe yatırım için tasarruf etmeye çalışıyoruz. Üzücü olan şey, çoğu zaman
bunu bugün pahasına yapıyoruz.
Sizce de
öyle değil mi? Herhangi bir aile üyesini göz önüne alın ve bugünkü sağlık
durumunu düşünün. Görünüşe göre herkesin bir sağlık sorunu var. Çoğu ara sıra
hastalanır. Birinde uyku problemi olur. Bazıları depresyondan muzdaripken
bazıları diyabet hastası olabilir. Bazıları düşük / yüksek tansiyona sahipken
bazıları kalp hastalıklarından muzdariptir. Yaşam tarzımız nedeniyle tüm bu
hastalıklar bugün çok yaygın hale gelmiştir. Sağlıklı yemek pişirmek için
zamanımız yok, bu yüzden fast food’a yükleniyoruz. Sabah egzersizi veya
yürüyüşü yapacak zamanımız yok. Tüm gün ağır fiziksel hareket yapmadan
ofislerimizde oturuyoruz. Sonra televizyonun önünde çok uzun süre oturuyoruz
ama kendimizi düşünecek vaktimiz yok. Sağlığımız iyi görünse bile, şu anda
yaşamıyoruz ve bu nedenle mutlu görünmüyoruz. Hayatınızdan zevk almıyorsanız,
hayatınızı yaşamadığınızı bilin. Bu da günümüzde yaygın bir hastalıktır. Bu,
sadece şimdiki zamanımızı geçirdiğimiz ve daha iyi bir gelecek için umduğumuz
(aslında endişelendiğimiz) anlamına gelir.
Anne
Babaların çoğuna göre, onlar hayatlarını çocuklarının eğitimi ve kariyeri için
adadılar. Çocuklarının daha iyi bir geleceğe sahip olması için hayatlarından
fedakârlık yaptılar. Niyet gerçekten çok iyi. Bununla birlikte, yaşam döngüsüne
bir göz atalım... İyi bir eğitim alan genç iyi bir işe girer-mi? O genç eğer
işe girmişse hayatından yeni zevk almaya başlar, kendisi ve ailesi için birçok
şey yapmak ister. Ama bunu en fazla birkaç yıl boyunca yapabilecek. Sonra o da
aynı aşamaya girecek, evlenecek. Çocukları olacak ve sorumluluğu artacak. Para
hiçbir zaman tüm masrafları karşılamaya yetmez. Sağlığından ve hayallerinden
ödün verecek, hepsi çocukları ve güvenli bir gelecek için. Hayatının geri
kalanını, bir gün hayallerini gerçekleştirecekleri beklentisiyle onlar için her
şeyi yapmaya adayacak. Kendi hayatımızı başkaları için yaşadığımızı düşünüyoruz
genelde. Öyleyse kendi hayatını kendi için yaşayan çok az kişi var demektir.
Önce kendi hayatımızı iyi yaşamak daha önemli değil midir? Böylece diğerleri de
otomatik olarak aynısını yapacaktır… Selamla Kalın Selamette Kalın
Mehmet İMRE
21.06.2021
YORUMLAR