Geçenlerde bir sohbet esnasında ülkemizde beyin göçünün çok fazla olduğu ve gidenlerin bir daha gelmek istemediği ile ilgili baya uzun uzunkonuştuk.Bir şekilde eğitim için başka ülkelere giden bireyler için bu millete, vatana faydaları yok kaçıp gidiyorlar gibi söylemleri kesinlikle yanlış buluyorum.Nedenine gelince;
Gidenlerin yüksek olduğu belli kapasitelerini değerlendirebilecek ortam ve olanaklar yoksa, toplum olarak bu beyinlerin burada kalmalarını istemek bencilce bir davranış olur kanımca... O yüzden beyin göçüne “Kaçıp gittiler!” diye değil “İyi ki gelişmek için savaşıyorlar, çabalıyorlar ve gidiyorlar demek gerekir.
Biz geride kalanlar da onları engellemek yerine, geri gelme arzusu duyacakları koşulları yaratmak üzere çalışmalıyız” diye bakıyorum. Gitmek kolay mı? İnsanın kendi ülkesinin, ailesinin, ortamının, arkadaşlarının konforunu, ana dilini, vatanını bırakıp ‘göçmen’ diye damgalanacağı bir başka kültüre gitmesi, kendini kabul ettirmeye çalışması, geçinmesi, tek başınalık hissi ile mücadele etmesi kolay mı? Bence hiç değil…
Ülkedeki olumsuz ekonomik, siyasi ve sosyolojik koşullar. Kendini gerçekleştirme olasılığının düşük olması. Fırsat eşitsizlikleri, adil olmayan uygulamalar, Ar-Ge’yi, inovasyonu, girişimciliği, bilimi, teknolojiyi, akademik çalışmaları teşvik eden alt ve üst yapıların, kaynakların yetersizliği. Göçün gerçekleşmesi için yeterli gerekçeler bence.Bakış açımızı değiştirmemiz gerekiyor.
Beyin göçünün yararlarını anlamak için aslında Çin, Hindistan ve Tayvan gibi ülkelerin özellikle son 30-40 yılda sergiledikleri performansa bakmak dahi yeterli. Bu ülkelerden başta Amerika olmak üzere dünyanın çeşitli noktalarına milyonlarca genç okumak ve çalışmak için adeta akın akın gitti ya da bizzat devlet tarafından yollandı.
Çeşitli zorluklarla mücadele ederek gelişmiş ülkelerde kendilerini kabul ettirip başarılara imza attıkça ülkelerine çok önemliteknoloji transferi ve sermaye akışı sağladılar. Gençlerin, ülkelerinin vizyonunun açılmasına, umutlanmasına, farklı şeyler de yapılabiliyormuş cesaretinin oluşmasına katkı verdiler. Kaldı ki günümüzün teknolojileri ile gidenler tam anlamıyla uzaklaşmıyor ki artık.
Nerede olurlarsa olsunlar ülkelerindeki gençlerle, insanlarla buluşup onlara anında deneyim, bilgi aktarmayı sürdürebiliyorlar. Galiba olaya ülkeler için değil, tüm dünya için iyi insan olmak çabası diye bütüncül bakış açısı ile yaklaşırsak gönül rahatlığı ile “Güle güle gidin, biz buraları toparlarken siz de orada gelişip, hayırlısı ile güle güle geri gelin” diyebileceğiz…
YORUMLAR